‘Er zat een sneeuwwit vogeltje’
Danst als een melodie
Door mijn hoofd
Terwijl de woorden
Hun weg naar mijn mond vinden
Wie zong dat
Vroeger ook weer
Of van waar ken ik het
En hoe gaat het verder
Allemaal vragen
Die een melodie
En vijf woorden op een rij
Bij mij losmaken
Er is de behoefte
Om het neer te schrijven
Wat als woorden
Onbestaande zouden zijn
In de wereld
Hoe zou ik
Mijn stromende uitingen
Momenteel dan volgen
Hoe anders zou dat eruitzien
Dus verplaats ik mij
In de schoenen van verandering
Sluit mijn ogen
En voel hoe levendige leven
Daar is
Mijn huid en ogen
En mijn energie rond mij
Voelen aan als een grote katalysator
Van het geheel
Mijn observatievermogen
Lijkt verruimt te zijn
Het lijkt alsof ik
Mijn omgeving
En medespelers
Helemaal in mij opneem
Van hart tot hart communiceer
Is dat wat woordeloos zijn
Met zich meebrengt
Een bijzonder boeiende wereld
Vol harts ervaringen
Beatrijs 2021
Comments